پانل سقف پيش ساخته سبک موسوم به LCP
اینگونه پانل های مرکب بتنی و فولادی از ناودانی نورد سرد، ورق های فولادی ذوزنقه ای با ضخامت 0.5 میلیمتری و بتن سبک با دانه های پلی استایرن با وزن ویژه 600 کیلوگرم بر متر مکعب، تشکیل شده اند. به منظور اتصال لازم میان دو ورق فوقانی و تحتانی و همچنین عملکرد یکپارچه پانل از قوطی های عرضی، بهره گیری به عمل می آید.
لازم به ذکر است که ورق ها به ناودانی ها و قوطی ها پیچ شده و فاصله این ورق ها بر اساس طول پانل با حداکثر ضخامت 1.30 متر، مشخص می شود. پانل های باربر با یک فاصله 5 تا 15 سانتیمتری از هم جای گذاری می گردند. همچنین به جهت وصل شدن پانل ها به یکدیگر در بال تحتانی، از یک ورق سرتاسرس به ضخامت حداقل 3 میلیمتر استفاده خواهد شد.
توجه داشته باشید که این ورق با جوش تخت منقطع به بال پایینی ناودان متصل گشته و برای اتصال بال های فوقانی ناودانی از ورق هایی به ابعاد حداقل 3×80×80 میلیمتر و با فاصله های حداکثر 100 سانتیمتری بهره گیری می شود. این نوع ورق ها نیز با استفاده از جوش 3 میلیمتری به بال بالایی ناودان وصل می گردد.
از مهاربند های افقی بر روی سقف ها، به منظور ایجاد صلبیت در آن ها بهره گیری می شود. مقطع این مهاربند ها با توجه به محاسبات از پیش صورت گرفته، تعیین می شود.
الزامات پانل های سقفی پیش ساخته سبک موسوم به LCP
- بهره گیری از پانل های سقفی پیش ساخته ذکر شده در ساز های فولادی، تنها به عنوان سیستم باربر ثقلی انجام می پذیرد.
- چنانچه از این نوع پانل های سقفی در کاربری مسکونی با بار مرده 250 کیلوگرم بر متر مربع که شامل وزن مرده پانل، کف سازی و سقف کاذب بوده، و همچنین بار زنده 300 کیلوگرم بر متر مربع که با احتساب وزن تیغه بندی می باشد استفاده گردد، باید ناودانی ها در این نوع پانل ها از مقاطع نورد سرد با ضخامت حداقل 3 میلیمتر، ارتفاع حداقل 140 میلیمتر و پهنای بال حداقل 35 میلیمتری بکار گرفته شود.
بدین ترتیب باید طراحی، بسته به فشار های وارده و مقدار خیز مجاز مقاطع ناودانی های مورد بهره گیری در پانل، صورت گیرد.
- اگر از پانل های سقفی در دیگر کاربری ها به منظور حداکثر بار مرده 450 کیلوگرم بر متر مربع که شامل وزن مرده پانل، کف سازی، سقف کاذب و تاسیسات بوده و احداکثر بار زنده 600 کیلوگرم بر متر مربع مورد استفاده قرار گیرد، الزامی است که ناودانی های مذکور در این پانل ها از مقطع نورد سرد با ضخامت حداقل 3 میلیمتر، ارتفاع حداقل 160 میلیمتر و پهنای بار حداقل 35 میلیمتر به کار گرفته شود.
همچنین با توجه به فشار های وارده و میزان خیز مجاز مقاطع ناودانی های مورد نظر در چانل باید طراحی گردند.
- مطابق با ضوابط بند 3.5.6 مبحث ششم مقررات ملی ساختمان، الزامی است که محصول پانل LCP توانایی تحمل بار های نقطه ای متناسب با شرایط را داشته باشد و حتما در این خصوص تمهیدات لازم، پیش بینی شود.
- پانل های سقفی پیش ساخته باید با پهنای 50 تا 60 سانتیمتر، طراحی و اجرا گردند.
- حداکثر طول دهانه سقفی که با بهره گیری از این نوع پانل ها پوشش داده می شود، باید 50 متر باشد.
- نباید حداقل تنش تسلیم فولاد مورد استفاده در اجرای مقاطع ناودانی نورد سرد، کمتر از 240 مگاپاسکال و ازدیاد طول نسبی آن در طول 50 میلیمتر نیز نباید بیشتر از 10 درصد باشد.
- بتن سبک بهره گیری شده در هسته ی میانی پانل پیش ساخته باید او نوع سبک سلولی یا همان بتن کفی با دانسیته ی حداقل 500 و حداکثر 700 کیلوگرم بر متر مربع باشد. همچنین در این گونه پانل ها نباید مقاومت فشاری 28 روزه نمونه های مکعبی بتن سبک، به ابعاد 100×100×100 میلیمتر، کمتر از 2.5 مگاپاسکال شود.
- ورق های پوشش سطوح فوقانی و تحتانی پانل ها باید با مقطع ذوزنقه ای، از نوع ورق گالوانیزه با حداقل ضخامت 0.4 میلیمتر باشد.
- برای ایجاد اتصال لازم میان 2 ورق بالایی و پایینی و همچنین عملکرد یکپارچه پانل، از قوطی های عرضی استفاده می شود. این ورق ها به ناودانی ها و قوطی ها پیچ شده و فواصل قوطی ها بر اساس طول پانل مشخص گردیده و حداکثر 1.30 متر می باشد. پانل های باربر با یک فاصله ای بین 5 تا 15 سانتیمتر از یکدیگر قرار می گیرند.
به منظور اتصال پانل ها به هم، در بال پایینی از یک ورق سرتاسری به ضخامت حداقل 3 میلیمتر بهره گیری به عمل می آید. این ورق با جوش تخت منقطع با فاصله های مرکز به مرکز 600 میلیمتر، به طول 50 میلیمتر و با استفاده از جوش حداقل 3 میلیمتری به بال تحتانی ناودانی وصل خواهند شد.
بال های فوقانی ناودانی نیز از طریق ورق هایی با ابعاد 3×80×80 میلیمتر و با فواصل حداکثر 100 سانتیمتر به یکدیگر متصل می شوند. این ورق ها با بعد جوش 3 میلیمتری به بال بالایی ناودان، وصل می گردند.
- اتصال پانل های باربر به تیر های اطراف با جای گذاری پانل بر روی تیر و جوش بال ناودانی به بال تیر با طول حداقل 30 میلیمتر و بعد 3 میلیمتری اجرا شده که ایجاد این اتصال با پیچ هم ممکن می باشد. در صورت کاربرد پانل ها به شکل تودلی، اتصال توسط نبشی نشیمن از طریق جوش یا پیچ الزامی است. همچنین باید اتصال به نبشی های نشیمن در ابتدا و انتهای هر یک از ناودانی های پانل پیش ساخته، انجام گیرد.
- تامین دیافراگم صب و انسجام لرزه ای به منظور رفتار درون صفحه دیافراگم تشکیل شده از پانل های سقفی پیش ساخته سبک، توسط مهار های ضربدری افقی و تصال صحیح آن ها به سازه اصلی و پانل های پیش ساخته سقف، الزامی می باشد.
- باید تمهیدات لازم در ایجاد اصطکاک و چسبندگی کافی میان لایه های کف سازی و سطح صاف بخش بالایی این نوع پانل ها، لحاظ گردد.
- محاسبه و کنترل میزان خیز آنی و طولانی مدت در حد مقادیر مجاز بر اساس مبحث دهم مقررات ملی ساختمان، جهت سقف های متشکل از اینگونه پانل های پیش ساخته الزامی است.
- برای پیشگیری از ارتعاشات پیش درک و ایجاد تشدید به منظور مقاصد طراحی، باید فرکانس طبیعی این نوع سقف ها کمتر از 8 هرتز نشود و در صورت امکان فرکانس به 10 هرتز نزدیک گردد.
- باید ملاحظات مربوط به ابعاد و موقعیت بازشو ها پیش از طراحی و اجرای پانل ها مشخص شود. با توجه به ابعاد بازشو ها تقویت لازم در اطراف آن ها، ضروری می باشد.
- باید برای محافظت از پانل های پیش ساخته مذکور، در برابر حریق تمهیدات لازم همچون اجرای سقف های کاذب مطلوب، صورت گیرد. رعایت مبحث سوم مقررات ملی ساختمان در مورد حفاظت از ساختمان ها در مقابل آتش سوزی و همچنین الزامات نشریه شماره 444 مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن در خصوص مقاومت جداره ها در برابرحریق با لحاظ کردن تعداد طبقات، ابعاد سازه، نوع کاربری و نحوه عملکرد عنصر ساختمانی ضروری و الزامی است.
- در صورت بهره گیری از مخلوط ذرات پلی استایرن در بتن سبک پر کننده بر روی پانل ها به منظور کف سازی، پلی استایرن مورد نظر باید از نوع کند سوز باشد. همچنین باید آزمون قابلیت نسوختن بر روی بتن سبک نیز انجام شود.
- رعایت تمهیدات لازم متناسب با شرایط اقلیمی و محیط هایی با احتمان خوردندگی در ایران، الزامی می باشد.
- رعایت الزامات مبحث نوزدهم مقررات ملی ساختمان در خصوص صرفه جویی در مصرف انرژی، ضروری است.
- مطابق با مبحث هجدهم مقررات ملی ساختمان، صدابندی هوابرد و کوبه ای سقف میان طبقات باید تامین گردد.
- تمامی مسئولیت های مربوط به طراحی، کیفیت مصالح مورد استفاده و اجرای سقف با پانل های LCP بر عهده ی شرکت طراح و همچنین مجری این سیستم می باشد. از همین رو مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهر سازی هیچگونه مسئولیتی در این مورد، نخواهد داشت.
